KLEPPUR

 

 

Fyrstu lög um Kleppsspítala voru nr. 33/1905, samþykkt af konungi þann 20. október 1905 (frumvarp um stofnun Kleppsspítala var þó innlent fyrirbæri) og var spítalinn opnaður árið 1907. Kleppsspítali var fyrsta sjúkrastofnunin sem var reist og rekin alfarið af landsjóði. Markmið stofnunarinnar var að létta miklum vanda af heimilum geðsjúkra og búa geðsjúkum mannsæmandi aðbúnað og gæslu, frekar en að stunda eiginlegar lækningar. Upprunalega var pláss fyrir 50 sjúklinga, og þurftu aðstandendur að borga með sjúklingum, ýmist 50 aura eða 1 krónu á dag, eftir aðstæðum. Yfirstjórn spítalans samanstóð af landlækni og aðila sem stjórnarráðið skipaði.

Sem fyrr segir var vandi geðsjúkra og aðstandaenda þeirra mikill á þeim tíma er Kleppsspítali var stofnaður. Einnig var farið illa með geðsjúka og lífsskilyrði þeirra voru engan veginn á við þau sem heilbrigðir höfðu. Árið 1901 var gerð úttekt á hversu margir væru geðsjúkir í landinu (samkvæmt þess tíma skilgreiningu) og reyndust þeir 133, þar af 124 sem voru á sveit. Árið 1880 reyndust geðsjúkir vera 81, var því um mikla fjölgun að ræða á þessum rúmu tveimur áratugum.

Spítalinn breytti miklu, þó að hann gæti ekki tekið alla inn sem þurftu, og lét Guðmundur Björnsson þau orð falla á Alþingi um þremur mánuðum eftir opnun spítalans, að sjúkrahúsið hefði „getið sjer þann orðstír, að það sje einhver gagnlegasta stofnun þessa lands“.

Starfsemin í dag er gerbreytt með breyttum áherslum og tilkomu nýrra og betri meðferðarúrræða. Í dag eru reknar nokkrar deildir á Kleppsspítala, starfsemi þeirra felst aðallega í endurhæfingu og að veita fólki margvíslega meðferð, sem er haldið geðröskunum eða talið vera að veikjast af þeim -- til dæmis geðklofa, geðhvarfasýki, þunglyndi, fíkn eða persónuleikaröskun. Á Kleppsspítala eru nú göngudeild, þrjár endurhæfingargeðdeildir, öryggisgeðdeild og réttargeðdeild

Þessi skrif eru að finna á wikipedia. KLEPPUR

Ég hef verið með annan fótinn á Kleppi frá því árið 2002 þegar ég var sviptur sjálfræði í 14 daga. Ég var með mál mitt fyrir héraðsdóm Reykjavíkur en það var gerð krafa um 2 ára sjálfræðissviptingu. Héraðsdómur hafnaði kröfu um sjálfræðissviptingu og ég var frjáls maður. Kleppur er gamall spítali og hættulegur. Mér var boðin besta meðferð sem völ var á. Ég var óreglumaður komin úr sveitafélagi þar sem hallaði á minn hlut.

 

Akranes er mitt sveitafélag og þar á ég mína fjölskyldu. Að ég skuli hafa kosið að vera sjálfviljugur í meðferð á Kleppsspítala hefur valdið misskylningi um hvaða rétt Akraneskaupstaður hefur í mínu máli. Á Akranesi eru ekki til úrræði fyrir geðsjúka og Akranes ber ekki virðingu fyrir sjálfræði eða sakhæfi. Að ég skuli hafa kosið að vera sjálfviljugur í meðferð á Kleppsspítala hefur orsakað að Akranes hefur brotið gróflega gegn mannréttindum mínum.

 

Það er talað um að geðsjúkir einangrast og það sagt vera afleiðing af geðsjúkdóm. Mín reynsla er að einangrun er hluti af meðferðinni. Þegar þú ert kominn á Klepp hefur þú glatað mannréttindum þínum. Þú ert settur í félagslega spennitreyju og þér er haldið einangruðum.  Það er hluti af meðferð að vera einangraður félagslega svo einstaklingur sé meðfærilegri. Ég kaus ekki að afsala mér mannréttindum mínum en það eru afleiðingar af því að ég kaus að vera sjálfviljugur í meðferð.

 

Mönnum er stillt upp án samráðs og það er ætlast til þess að allir séu vinir. Hér er framkoman meðferðaraðila á þann hátt að það er komið fram við alla sem þeir sé með skerta vitsmuni. Það er öllu í umhverfinu hagrætt og engin samráð höfð við skjólstæðinga. Hér er ekki borin virðing fyrir vitsmunum eða gáfum. Ég veit af mönnum sem hafa svipt sig lífi hér. Þeir hafa allir verið greindari en aðrir og haft listrænar þarfir. Kleppur ber ekki virðingu fyrir vináttu manna og viðurkennir ekki að menn séu vinir. Kleppur vill ráða hverjir eru vinir og hverjir ekki. Hér eru allir ósakhæfir í augum lækna. Ég hef myndað mér vináttu við 3 einstaklinga sem ég hef verið með í meðferð á Kleppi og þeir eru allir látnir. Og Kleppur vill ráða hverjir eru vinir mínir.

 

Kleppur gætir ekki að virðingu skjólstæðinga sinna heldur slítur vináttu og þvingar menn til eftir vilja. Það er mín reynsla að það er ekki borin virðing fyrir vitsmunum. Ef menn standa sig vel á greindarprófi er niðurstöðunni hagrætt svo hún falli betur að greiningu svo hægt sé að fara með líf manna eins og meðferðaraðilar kjósa án þess að bera virðingu fyrir skjólstæðingnum. Greindar próf eru fátíð eins og aðrar greiningar. Menn eru hafðir í samanburði.

 

Kleppur tekur ekki tillit til fórnarlamba ofbeldis. Sama hvort aðstandandi sé sekur um ofbeldi er haft við hann samráð. Ef hallað er á menn af hálfu aðstandanda er ekkert tekið tillit til forsögu þeirra. Í mínu tilfelli er ég öryrki vegna ofbeldis. Það er ekki komið fram við mig af virðingu heldur er komið fram við mig sem vandamál vegna þess að ég lifi mig beittan órétti af hálfu aðstandenda. Kleppur er dauðadeild og hér er engin framtíð nema niðurlæging þar sem búið er að svipta mann öllu valdi yfir eigin lífi… Kleppur er ekki meðferðarstofnun sem veitir meðferð eða styrkingu út í lífið heldur er endastöð.