fatuorum papam

Ęšsti  leištogi hinnar ķslensku Lśžersku kirkju er biskup Ķslands en pįfinn hinsvegar žeirrar Kažólsku.  Ķ fyrra bréfi Pįls postula „Til Tķmoteusar“ manna ķ 3. kafla er fjallaš um leištoga kirkjunnar.  Žar fjallar hann um hagi biskups en žar segir ķ versi 1-3;  „žaš orš er satt, aš sękist einhver eftir biskupsstarfi, žį girnist hann fagurt hlutverk.  Biskup į aš vera óašfinnanlegur, einkvęntur, bindissamur, hóglįtur, hįttprśšur, gestrisinn og góšur fręšari“.  Žennan kafla  myndi ég telja vera grunn alls kristilegst starfs og leišarljós allra kristinna safnaša.  Žaš sem augljóslega er tekiš eftir žegar mašur les Tķmotesur bréfin er aš ekki einu orši er minnst į pįfadóm og mašur veltir fyrir sér hvašan sį dómur er kominn. 

Enn fremur segir ķ 3. Kafla, 4. versi fyrra Tķmoteusarbéfs;  „Hann į aš vera mašur, sem veitir góša forstöšu heimili sķnu og heldur börnum sķnum ķ hlżšni meš allri sišprżši“.  Žegar rżnt er ķ texta žessa béfs sér mašur aš pįfadómur er ekki nefndur žegar minnst er į leištoga kirkjunnar.  Og segja mętti aš pįfi sleppi aušveldlega frį skyldum sķnum sem góšur fašir og fjölskyldumašur.  Tekiš er fram einkvęni og barneignir. 

Einnig segir ķ fimmta versi 3. kafla „Hvernig mį sį, sem ekki hefur vit į aš veita heimili sķnu forstöšu, veita söfnuši Gušs umsjón?“  Nś eignast kažólskir börn lķkt og allir ašrir vęri žį ekki ešlilegast aš leištogar žeirra sżndu góša fyrirmynd og leiddu safnašarbörn sķn meš góšu fordęmi?  Pįll talar einnig um óeiningu anda og holdlegrar tilvistar ķ 8. kafla Rómverjabréfsins og žaš taka kažólikkar alvarlega og banna prestum sķnum, kardinįlum og pįfa aš giftast og eignast börn. 
 
Ķ Genisis 1. kafla 27. - 28. versi segir „ Og Guš skapaši manninn ķ sinni mynd, hann skapaši hann eftir Gušsmynd, hann skapaši žau karl og konu“.( 28)  Og Guš blessaši žau, og Guš sagši viš žau:  „Veriš frjósöm, margfaldist og uppfylliš jöršina og geriš hana ykkur undirgefna og drottniš yfir fiskum sjįvar og yfir fuglum loftsins og yfir öllum dżrum, sem hręrast į jöršinni.“   Žarna er fyrsta tilskipun Gušs til sinna barna en hśn er aš višhalda kyninu og vera herra jaršar.  Žaš ętti žvķ aš vera hagur kristinna manna aš eignast erfingja til aš halda merki sķnu į lofti. 

Ķ raun ętti aš vera hęgt aš rekja pįfadóm til Sķmon Péturs ef hann ętti aš fį aš geta stašist.  Žar sem Sķmon Pétur er talinn vera fyrsti pįfinn.  En pįfadómur tók sér hlutverk Krists į jöršu įriš 606 žegar Fókas keisari 695-702 lżsti pįfa ęšstan og tók žį hlutdeild ķ gušdómnum meš Kristi.  En skrefiš var stigiš til fulls 1870 žegar Pķus pįfi fékk samžykkta trśarsetningu žess efnis aš pįfinn sé óskeikull žegar hann talar ķ nafni embęttis sķns. En Žaš er ašeins einn mešalgangari milli Gušs og manna og žaš er Kristur.  Žvķ dreg ég umboš hans sem mešalgangari milli Gušs og manna ķ efa. 
 
Į mišöldum fékk pįfi višurnefniš  „fatuorum papam“ vegna „Festum asinorum“ (hįtķš asnanna) sem haldin var ķ Frakklandi.  Hįtķš žessi var haldin til minningar um flótta Marķu gušsmóšur til Egyptalands.  Tķškašist žį aš flokkur asna gengju fremstir til kirkju.  Messuhaldiš var frekar frįbrugšiš žvķ sem ķslendingar eiga viš aš venjast, žvķ ķ lok hvers žįttar rumdu safnašarbörninn hver meš sķnum mętti eins og asnar og ķ staš žess aš segja viš lok messunar „Ite missa est“ rumdi prestur eins og hann vęri asni tvisvar sinnum og svaraši söfnušurinn til baka hįtt og snjallt aš sama hętti.  Tók margar aldir aš afnema siš žennan sem mér  finnst jafn asnalegur og skķrlķfi kažólskra munnka, presta, kardinįla og pįfa.
 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband