Tíminn

Við virki drottins er mín vera.
Ég hef dáið frá veruleika heimsins-
og hef kosið að hvíla við frumsköpunarlind.
Þar svala ég þorsta mínum
og hlýði á rödd þagnarinnar.
Þar í upphafi, áður en lífssköpunarinnarorð
var mælt í fyrsta sinn, var ég og-
hlýddi á hljóðan geiminn, löngu fyrir sköpun hans.

LJÓÐ

Ég skrifa ekki ljóð

 

Fyrr en ég fæ það sem ég vil!

BLÓÐ

Það var þann dag sem ég

Fyrirgefið, hum, ég vil ekki trufla hjá þér veruleikann!

 

En getur þú bent mér á næsta kjarnorkubyrgi?

Mér liggur á!