Færsluflokkur: Bloggar
Sunnudagur, 9. október 2016
LEIÐIN ÚR UNDIRDJÚPUNUM
Leiðin til að skilja þessi ljóð sem eru á youtube.com er að horfa á höfundinn í þessu samhengi: Að skáldið er lokað inn á öryggisgeðdeild eftir að hafa afplánað 3 ára fangelsi á Litla Hrauni fyrir að hafa kveikt í bústað á Skafti Kleppsspítala þar sem hann bjó. Hann er sjálfmenntaður öryrki og vill varpaljósi á stöðu sína. Honum finnst hann svikinn. Við ætlum ekkert að fara nánar út í sögu hans nema að skáldið hlaut ekki þá menntun sem er skilyrt af lögum um skólaskyldu.
Ljóðið FÖSTUDAGSKVÖLD ber merki um kvenfyrirlitningu og skáldið er meðvitað um það enda vill það vekja upp viðbrögð og er sama um andúð.
Skáldið naut kvenhylli og var götustrákur í Reykjavík, komið úr afskekktri sveit í strandasýslu.
Höfundur er ekki menntaður listamaður en hann kallar þessi myndbönd gjörning, gjörning sem er verri en sjálfsvíg. Listamenn hafa sett sjálfsvíg á svið og hafa leitt áhorfendur um verksummerki. Youtube myndböndin eru sjálfsvíg og höfundurinn verður að lifa þau af.
Kunningjar skáldsins sem ekki gera sér grein fyrir þýðingu verksins eða hugarheim skáldsinns horfa til hans sem glataðs manns. Enda gjörningurinn úr takt við allt sem þekkt er og er án fordæmis. Þá má við það bæta að skáldinu finnst það engu hafa tapað, aðeins grætt þar sem myndbandið er með yfir 600 áhorf.
Þetta listaverk er tilraun til að ljúka ákveðnu lífsmunstri og til að upplýsa um stöðu skáldsins. Hér í lokin vill skáldið segja frá þeirri lífsreynslu að í eitt skipti var hann tekin og svæfður af þeim sem hann treysti. Skáldið vill benda á að hann var að njóta sín með fólki sem hann kann vel við. Hann var svikinn af vinum og svæfði heilt partí.
Bloggar | Breytt 8.12.2016 kl. 23:01 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Mánudagur, 8. ágúst 2016
Andi Zatans
Á vængjum reiðinnar upphefur örninn sig yfir lygi guðs.
Það var hann sem lét spámenninna ljúga, sannleikans vegna.
Giltir englar Íslands mara í svefni falsspámenn aldana.
Hann sem villti um fyrir mönnum með tvíeggja sverði tungu sinnar.
Höggormur galilju, upprisinn í líkama djöfulsins.
Stjörnurnar skína ekki lengur.
Nóttin skellur á og dagarnir verða styttir.
Höggormurinn tekur nú við kyndli sannleikans.
Drottinn drottna, konungur konunga,
Það er aðeins einn alvaldur, höggormur höggorma.
Hann kom ekki til að færa frið heldur sverð, sundra ekki sameina,
drepa ekki líkna.
Brjót nú kross af baki honum og ríf nagla úr holdi.
Hann er meira en spámaður. Hann er spámaður Zatans.
Í lyginni er þrá eftir sannleika þess vegna gaf hann okkur villuna
Því hann vill að við séum leitandi.
Dvel nú í myrkri barnið mitt.
Verk þitt er fyrir myrkrið.
Andi Zatans lifir yfir hræjum konungana
Það er aðeins einn alvaldur drottinn drottna Lúsífer
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Sunnudagur, 6. nóvember 2011
Veruleikatékk
Hann var góður drengur þessi maður áður en það var gripið inn í örlög hans. Hann fæddist ekki morðingi, nauðgari eða þjófur. Hann var barn sem var fagurt og gáfað. Faðir hans hafði samið við vin sinn og félaga að ala hann upp. Faðir hans var voldugur maður sem hafði að geyma flest leindar mál heimsins. Og þegar hann sá þvílíkt flæmi var í höfði drengsins ákvað hann að geyma þau þar. Drengurinn var eins og dikta fónn sem tók upp og spiaði það sem hann heirði í hringum sig. Það höfðu allir voða gaman af þessum hæfieika. En drengurinn var hreinn og saklaus og kunni ekki að ljúga. Faðir hans tók ástfóstri við drenginn og ætlaði honum að taka við af sér. Hann tók hann með sér um allann heim. Hann var víðförlasti drengur sem vitað var um. En einn daginn fær maðurinn sendingu öllum að óvörum. Hún innihélt kristalkúlu. Kona mannsins sagðist hafa heirt af svona kúlu en hún vissi ekki betur en að þær tilheirðu gömum og gleymdum heim. Þá varð maðurinn enn forvitnari. Hann elskaði leyndarmál. Hann strauk kúluni og reyndi að fá hana til að virka. Strákurinn hugsaði maðurinn, hann áttar sig alltaf á öllu. En drengirinn vildi ekki líta á kúluna. Helvítis vitleisa. Svo kannski þú vitir hvað á að gera við þessa skrattans kúlu kerling. En þá spratt upp ljós og mikill blossi út frá kúluni. Og andlit gægðist upp. Þetta er helvítis norn sagði karlinn smeikur. Upphófust átök. Svona komdu þér aftur niður í helvítis boltan kerling. Brjótu kúluna bara sagði kona hans við hann. Þá rak hann upp undrunar svip. Nú svo þú ert að véla gegn mér. Nornin var að verða stærri og stærri hún var með 1000 fætur sem spintu allir í innannverða kúluna. Sá gamli sá að hann varð að sleppa henni lausri. Þetta væri tapað spil. Þá fór hún að drengnum og spítti framan í hann og smaug inn í sjónvarpið. Hann skal aldrei sitjast við sjónvarp þessi drengur sagði karlinn. Nú gott og vel sagði sú gamla. Og nú gátu bræður og systur hans komið og farið að tala eins og þeim síndist við þann gamla. Það hafði verið snúið á hann. Við smiglum bara kókaíni til landsins og smiglum því svo út aftur sagði sá elsti. Þessir cia aumingjar geta bara etið skít og svo seljum við bara landið fyrir skít og ekki neitt. Karlinn og strákurinn geta svo bara tekið sökina. Svona segðu krakka hevítinu bara að fara út. Hann veit hvert hann á að fara við erum búinn að sína honum það. Sá gamli gat ekki fengið það af sér og þá kom sú gamla og sagði svona farðu út. Svo sneri hún sér að manninnum hann verður barna morðingi, aumingi og dópisti og hér eftir geri ég það sem mér sinist og þú skrifar ekki meir gami minn. Drengnum hafði verið sínt hvert hann átti að fara. Hún var kölluð glæpa Stína og var þekkt fyrir miskunar leisi við börn. Sumir sögðu að hún væri margfaldur morðingi og mannæta. Jæja ertu komin drengur? Mamma skal gera sig sæta fyrir litla drenginn.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Miðvikudagur, 15. september 2010
LJÓÐ
Ég skrifa ekki ljóð
Fyrr en ég fæ það sem ég vil!
BLÓÐ
Bloggar | Breytt 8.11.2016 kl. 20:03 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Fimmtudagur, 15. júlí 2010
Það var þann dag sem ég
Fyrirgefið, hum, ég vil ekki trufla hjá þér veruleikann!
En getur þú bent mér á næsta kjarnorkubyrgi?
Mér liggur á!
Bloggar | Breytt 17.7.2010 kl. 16:23 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)