FRAMNESVEGUR 5

Pönkið er dautt.

Rakaðu af þér kambinn og skrýddu ovaní holu....

Mr. Dyllan

Réttlæti

ÖDDI ÁRIÐ 1992 Á UNGLINGAHEIMILINU TINDUM

Ég vil hér saka Velferðarsvið Akranesskaupstaðar um að koma ekki fram af virðingu. Ég vildi höfða mál gegn yfirvöldum Akranesskaupstaðar fyrir að setja mig í flokk með alvarlega fötluðum einstaklingum. En allt frá árinu 1986 hefur minn aðstandandi, Móðir mín, komist upp með rangyndi og hefur haldið því fram að ég sé vanþroskaður, þrátt fyrir að hún hafi orðið uppvís af ofbeldi og vanrækslu á Akureyri árið 1985.

 

Ég á ekkert erindi í meðferð með þroska- eða greindarskertum og uppfylli ekki skilyrði til meðferðar með slíku fólki, ekki frekar en ég uppfylli læknisfræðileg skilyrði til að fá aðgang að blindra bókasafni. Blinda er afmörkuð fötlun og það er ekki ætlast til þess að þeir sem hafa fulla sjón fái þjónustu sem er fyrir blinda.

 

Ég vil því segja að það er ekkert að mínum gáfum og ég er vel lesinn. Þegar kemur til hæfileika þá hef ég þá. Ég hefði t.d. áhuga á að læra á píanó en faðir minn var píanóleikari og lék á fjölda tónleika auk þess að hann var organisti Kaþólsku kirkjunnar. Ég lærði inngang af lagi og gat skilið að í tónlist er ákveðið kerfi. Nótnaborðið er kerfi. Ég hefði áhuga á að læra meira á tónlistarforrit sem ég fékk nýverið og lærði örlítið á. Ég myndi vilja eiga forritið. Ég myndi vilja læra meira í íslensku og lesa fyrirlestra í bókmenntafræði. Ég bý af því að hafa farið í Þjóðarbókhlöðuna og sótt mér fyrirlestra í heimspeki. Þeir fyrirlestrar eru grunnur í heimspeki. Ég er ekki heimspekingur og hef ekki hlotið neina menntun. En ég hef menntað mig sjálfur og ber virðingu fyrir því. Ég var óskrifandi en með æfingu og sjálfmenntun hef ég náð góðum árangri. Ég hef fengið birt ljóð í fangablaði Verndar og í Lesbók Morgunblaðsins. Einnig á ég þó nokkur ljóð á ljod.is og held úti blog síðuni www.veruleikatekk.blog.is

 

Ég er tekinn úr öllu samfélagi og er beittur bolabrögðum og hef verið sviptur allri mannlegri virðingu minni og er lokaður inn á Kleppi. Ég get ekki leitað réttar míns og minn lögfræðingur hefur samið við sóknaraðila. Það var gerð tilraun til að lögræðis svipta mig til 5 ára en dómari féllst ekki á þá kröfu en svipti mig bæði sjálfræði og fjárræði í 2 ár. Ég fékk að ávarpa dóminn og hafnaði vörn lögmanns. Ég vil því segja að Akraneskaupstaður getur ekki gert kröfu um ævilanga vistun á stofnun þar sem dómari féllst ekki á lögræðis sviptingu. Afi minn var skrifstofustjóri hjá Hb&co. Hans staða spilar stóra rullu í því hvernig Akraneskaupstaður kemur fram. Akranes hefur svikið mig.  Ég vil lifa frjáls maður og njóta þeirra mannréttinda sem þykja sjálfgefin. Ég vil halda sjálfsákvörðunarrétti mínum. Það sem á sér stað er sálarmorð þar sem einstaklingur með eðlilega greind er settur í hóp með þroskaheftum vegna útskúfunar. Að svipta fíkniefnaneytanda fjárræði svo hann geti ekki keypt sér vímuefni er fjarstæða. En það er gert í mínu tilfelli.

 

Það er kerfisbundið verið að brjóta mig niður. Það er allt reynt, orð mín gerð marklaus, húmor minn fyrirlitinn. Að vera sjálfræðissviptur í meðferð með þroskaheftum er mesta niðurlæging sem ég hef lifað. Það er verið að reyna þvinga mig í vináttu við þroskahefta. Að ég sé nauðungar vistaður með þroskaheftum er ósköp einfaldlega ofbeldi. Ég hef ekki tekið neitt próf. Ekkert færnimat hefur verið gert. En mér hefur verið haldið svo lengi í félagsskap með fötluðum að samanburðurinn er orðin sjálfsagður.

 

Í skýrslum Landsspítalans er líklegast enginn munur gerður á mér og þeim sem eru alvarlega vanþroska. Fjölskylda mín hefur ekki verið heiðaleg og þegar hún hefur verið spurð spurninga um líf mitt þá hefur hún logið. Lyginni má ekki raska, ég verð vera tekin úr umferð án þess að skaða orðstír fjölskyldu minnar.

 

Ég var svikinn um eingreiðslu, þegar ég fór á örorkubætur, sem er greiðsla afturvirkt og er greidd út einu sinni. Það mun vera upphæð sem nemur 2 ára örorkubótum. En það var skrifað upp á lán fyrir mig hjá Landsbankanum á Akranesi. Ég var hnepptur í skuldir Ég vil varpa upp þeirri spurningu: hvort ég hefði ekki verið settur fyrr á örorkubætur hafi ég verið fæddur með alvarlega skerðingu? Hefði móðir mín þá ekki tekið þátt í starfi með foreldrum sem ættu börn með samskonar fötlun. En ég hef verið að nálgast 25 ára aldur þegar ég fór á örorkubætur þá búinn að afplána 5 ár í fangelsi.

 

Það á engin maður það skilið að vera rændur allri mannlegri virðingu sinni á þennan hátt. Að ég sé rændur lífi mínu á þennan hátt særir mig. Ég myndi vilja  hafa trú á lífinu og myndi vilja trúa að það væri til réttlæti.

 

Stjáni blái

 

Steinarnir

Ég man eftir mér og þá var ég eins og þú.
Þá var ég barn og lífið var gjöf.
Ég borðaði appelsínur og tíndi steina.
Ég beið eftir regndögum þegar aðrir vildu sól.
Í rigningu skolaðist sandur og leðja burt-
og dýrmætir steinarnir urðu sýnilegir.
Ég átti skúffu eins og eru í bankahólfum.
Skúffuna fann ég á meðan ég var á ferð með stjúpa mínum-
um kirkjugarðinn í Gufunesi.
Ég hlúði vel að steinunum mínum og átti í þeim fjársjóð.
Ég raðaði steinunum vandlega í skúffuna-
og tók þá ákvörðun að verða ríkur.
Ég vildi ekki segja neinum frá.
Steinarnir voru mín eign.
Steinarnir voru framtíðar sjóður minn-
sem móðir mín skammaðist yfir og henti.

Utopia

Utopia

eftir Örn Úlriksson

(drög af smásögu)

 

 

Landið er Utopia, land hinna miklu málma, hinna miklu undra og hinna miklu fugla. Utopia er land sem eitt sinn var hulið ís. Landið var numið löngu eftir að heimurinn byggðist. Saga þess er friðsöm í sögu heimsins. Það er ríkt af náttúru og dýralífi og þá sérstaklega fyrir fuglalíf. Landið stendur af tveimur eyjum, Utopíu og Anos. Anos er minni en Utopia, þar eru námur og mikið um málmgrýti.

Drengur einn sem hefur mátt sköpunarinnar, fæðist í fátæku húsi og býr þar með móður sinni. Honum er gefið nafnið Örn. Móðir hans er fátæk og vinnur fyrir sér með saumaskap. Hún sýnir drengnum lítið atlæti en sér hag sinn í að fæða hann og klæða. Hún ól ekki drenginn í ást við föður hans heldur átti hann á laun. Faðir hans er stjórnmálamaður og kærir sig ekki um samskipti við barnsmóður sína. Hún er köld og sýnir honum ekki umhyggju en vegna ætternis hans gætir hún þess að vera ekki vond við hann.

Hún á oft leynilega fundi með mönnum og þá er drukkið og mikil gleði. Hún á engin samskipti nema við systur sína sem tekur börn í fóstur. Þær tala oft saman um saumaskap. Móðirin hefur áhyggjur af framtíð sinni. Hún vil ekki vera þekkt fyrir að eiga son með stjórnmálamanni. Þær taka ákvörðun um að skrá Örn sem tökubarn og gera hann munaðarlausan.

Hann dundar sér við það að skoða fugla og blóm með lítilli vinkonu sinni. Þau borða appelsínur og tína steina, hún er fögur og í algerri sátt við lífið. Þótt drengurinn sé ungur, veit hann undir niðri að dagar hans eru taldir. Þegar hann á 9 ára afmæli kemur faðir hans og tekur hann til sín. Hann fer með hann heim til fjölskyldu sinnar þar sem hann er hafður að háði og spotti og er barinn og píndur.

Fyrirlitning hans fjölskyldu til hins almenna manns er slík að þau hafa tekið það upp að éta menn.  Þau neyða drenginn til að taka þátt í veislum og tala við hann og segjast ætla að fita hann upp og éta. Á nóttinni er hann er lokaður ofan í dimmum kjallara þar sem hann grætur illsku blóðs síns.  Heimurinn hefur verið í friði í mörg ár en nú er sá tími liðinn. Það kemur til hans andi sem segir honum að hann skuli verða hólpinn.

Örn er í öngum sínum eftir þessa sýn og leitar útgöngu. Hann þreifar um í myrkrinu og finnur þar mjúka mold. Ekki mátti seinna vera vegna þess að nú var komið að honum. Kynnt hafði verið í báli úti undir berum himni og sagðist fjölskylda hans ætla sér að drepa hann og éta. Tryllingslegur andasveimur æðir um og fjölskyldan er orðið tryllt af illsku. Örn gróf sér leið undir húsið þar sem voru frárennslislagnir. Enginn gat elt hann. Ekki bræður hans sem voru of feitir en þeir voru jafnaldrar hans.

Hann kemst undan á flótta inn á fenjasvæði og skríður þar út á hringlaga hólma. Snákar og önnur skriðdýr sem þar höfðu sinn grið, viku úr vegi fyrir honum og hann lagðist í miðju hólmans og umlyktu dýrin hann. Svo kemur til hans úlfur og þefar af honum. Drengurinn horfir á hann hræddur en úlfurinn sér að ótti drengsins er ekki við hann, heldur mennina. Hann dregur drenginn útaf hólmanum til síns heima.  Þar fékk drengurinn hlýju.

 Hann lék sér við ylfingana og slóst um mat við þá, sem einn af úlfunum. Á 13. ári er hann á ferð með hópnum og þá sér hann menn. En þetta voru bara drengir eins og hann, ekki miklu eldri og þeir þekktu hann. Þeir kalla til hans nafn hans og hann heyrir nafn sitt.  Örn hafði ekki heyrt nafn sitt svo lengi að hann varð stjarfur þegar hann heyrði það. Úlfarnir lögðu á flótta og skildu hann eftir. Drengirnir sáu að Örn hafði ekki verið meðal manna svo árum skipti. Enginn hafði hann föt og neglur hans voru upp í kviku og hár hans sem flóki, bæði flækt og sítt.

Þeir skipta liði og tveir sitja hjá honum og einn þeirra fer og sækir hjálp. Þá sér Örn sýn. Fallega, ljóshærða stúlku sem segist ætla að frelsa hann. Hún segir að hann megi aldrei tala þó hann geti það vegna þess að það myndi kosta hann lífið. Nú yrði hann að takast á við það verk að læra án þess að spyrja, án þess að tala og án þess að nokkur vissi að hann væri með meðvitund.

Það er farið með Örn til föður hans sem sér að drengurinn er illa til fara og hafði ekki verið með mönnum. Nú hafði runnið af þeim fyrirlitningin og samúðin var tekin við. Það mátti ekki spyrjast út að þau hugsuðu ekki um sína. Þó hæddust þau að honum en vegna þess að hann sýndi engin merki um skilning né meðvitund gáfust þau fljótt upp því.  Hann var settur í herbergi með einum stól og einum glugga. Þar les faðir hans fyrir hann þessa sögu og hann sér að það vakna hjá honum viðbrögð.  Hann segir að það skuli ekki líðast að neinn úr hans fjölskyldu skuli vera ómenntaður.

Þannig hefst menntun hans Arnar. Hann skal verða sá menntaðasti í fjölskyldunni. Enginn sonur minn skal vera ómenntaður. Hann segir frá áformum sínum og hann fær marga með sér í lið til að segja Erni leyndardóma heimsins. Og þannig fer hver á eftir öðrum til Arnar til að gefa honum þekkingu leyndarmála sinna og sinnar menntunar.

Róstur verða þegar heimurinn fer að taka illsku og stríð brýst út í Útópíu. Fjölskyldan leggur á flótta og skilur Örn eftir, sem nú er orðinn þrítugur. Þau skilja hann einan eftir þegar þau halda á brott og hirða ekkert um hans líf né öryggi. Hann skipti engu máli. Nú er hann einn og hann getur ekki brugðist við ótta sínum. Vegna þess að hann hafði ekki hreift sig í fjölda ára. Hann var illa á sig kominn og vöðvar hans slappir og rýrir.

Nú kemur að fólk til að leita upplýsinga um fjármál Útópíu og finnur hann klæddan sem konung. Þannig hefðu þau ætlað að skilja hann einan eftir í landi, sem þau hefðu farið ránshendi um, til þess eins að hann skyldi aflífaður. En fólkið vissi hver hann var og þarna var kominn móður bróður hans sem var í álnum vegna stríðsins. Hann kemur Erni á sjúkrahús. Þar birtist honum aftur sýn.

Augu þeirra mætast og það var sem neistaði í huga hans og hann sér hana. Hann fer að hreifa munninn til að tala en það koma engin orð. Tár renna niður vanga hans og hún kyssir hann og hvíslar að nú verði hann að fara að taka sig taki. Hann hafi verið hjá stríðsherrunum og hann verði að miðla af þekkingu þeirra.

Erni vex kraftur með hverjum degi. Enginn veit hve gríðarlega þekkingu hann býr yfir. Hann fer í gönguferðir og hann skoðar blóm og fugla líkt og þegar hann var krakki. Og alltaf er hún við hlið hans tilbúin að styðja hann. Hún víkur aldrei frá honum og er hjá honum dag og nótt.

34 ára er Örn orðinn góður og heill heilsu. Vekur það mikla undrun hjá mörgum því margir halda að hann geti ekki verið góður. Hann kominn af þessari fjölskyldu. Það hafi verið hún sem hafði steypt öllu í kalda kol. Hún sem hann hafi séð í sýninni. Hún hafði verið útvalin allt frá upphafi til að vera hans.  

 Stríðið hefur brotist út um gjörvallan heim. Hann er fenginn til þess að ráðleggja ríki Utopiu um hvernig skuli hegða vörnum. Hann sér ekki neinn raunhæfan möguleika nema ef allt skildi verða nýtt. Það er horft á hann. Og hann segir ef þið trúið, þá mun allt vera nýtt.  Þetta er bara hugmynd, ég veit ekki hvað er að verða nema allt verði nýtt. Hann tekur í hönd elskunnar sinnar og leggur höfuð sitt að henni og útur höfði þeirra springur nýr heimur. Ný jörð og nýr himinn og þar eru þau hin fyrstu. 

eNDIR

Fallegt stríð

Í falli mannsins er
upprisan falin.
Í dauðanum er líf hans grundvallað.
Í tortímingunni er upphaf
allra hluta.
Í stríði er lífsgjafinn
með sína iðnu hönd
miskunnsamastur.

Stríð, ó, fallega stríð,
sæktu þjóð mína heim.
Ég bið þig, ég bið þig!

Ó þjóð mín, ó, þjóð mín!
Látum blóð renna um
stræti okkar og torg.
Látum endurreisnarandann
blása í brjóst okkar eilífum sigri.

Sigrumst yfir efninu
og brjótum af okkur hlekki stöðnunar.
Ræstum hinar andlegu rotþrær.
Ræsum út til sjávar
verk hinna rotnuðu nútímans.

Ó, stríð, ó, stríð!
Fögur eru þín afkvæmi,
er spretta úr ösku eyðingar þinnar.
þar er upphaf lífs
nútíma Íslendings.

Ísland, Ísland
er staðnað og rotið
af alda langri kúgun.
Það sem við þurfum er stríð.
Já, fallegt stríð er það sem við þurfum,
til að hreinsa upp óþurft mannlegs lífs.

Látum nú herópin óma
Um stræti og torg
og bergmála milli fjarða.
Látum bróður drepa bróður, systur systur.
Rífum niður hinar fúlu stoðir
og byrjum á ferskum grunni
endurreisn íslenskrar þjóðar.

Mannréttindabrot

Það er bara verið að afnema mannréttindi eins manns. Það þykir ekki stór mál að afnema mannréttindi eins sakamans. Umboðsmaður Alþingis hunsar alvöru þessa máls. Ég tók þá til minna ráða og skrifaði Cia bréf þar sem ég legg fram kvörtun á hendur umboðsmanns alþingis þar sem ég kvarta yfir að umboðsmaður hylmi yfir með mannréttindabroti sem framið er á Kleppsspítala. Ég hef sent Hvíta Húsinu í Wasingtion bloggið mitt og hef fengið vinarlegt bréf frá fyrrum forseta Ameríku Barack Obama. Þá er bara að bíða og sjá hver niðurstaðan verður...

 

 

Er í lagi að þessi maður sé sviptur sjálfræði. Myndin er tekin á Þingvöllum árið 2002

Gildi menntunar

Ég lauk ekki barnaskóla og var aldrei á leikskóla. Það eru ekki til nein gögn um að ég sé gáfaður. Skýrslur segja að ég sé miðlungsgáfaður með lélegt innsæi. Ég er komin úr sveit, Árnes í Árneshreppi var mitt heimili, þar var ég alinn upp við djöfulgang. Ég fékk ekki menningarlegt uppeldi þó var fósturfaðir minn prestur. Ég man ég fylgdist með honum skrifa predikanir sínar og ég var heillaður. Ég er ekki prestur, ég er ekki menntaður. Ég er sjálfræðissviptur á kleppi þar sem líf mitt hefur ekki vægi. Hér er ég borinn saman við fólk sem hefur verið menntað og farið í menntaskóla jafnvél farið í háskóla en er þroskaheft eða eitthvað skert. Ég er ekki skertur en ég fór aldrei í menntaskóla. Hrönn Eggertsdóttir umsjónakennari minn í 5 bekk hefur gefið mér umsögn að ég sé vanþroskaður. Hún um það.

 

Ég á tvo bræður sem eru viðskiptafræðingar en mig þykir fátt flottara en prósentur í stundaglasi. Það skilur himin og haf á milli. Ég er sá vitlausi í fjölskyldunni. Ég hef tekið út 8 ár í fangelsi við misjafnar aðstæður og ég tel að ekkert sé að mínum þroska, að hann sé í fullu samræmi við aldur minn og lífshlaup. Þar sem mikið brennivín var haft um hönd á mínu heimili skortir mig ekki hæfileikan til að koma mér út í horn. En það myndi sæta tíðindum ef barn myndi vera alið upp í torfkofa upp á fjöllum þar sem heimilisfaðirinn væri sprútt sali. Að barnið fengi ekki að leika sér með neitt annað en tómar flöskur. Slíkt barn yrði tekið í fóstur af félagsmálastofnun.

 

Ég hef gert mitt besta til að rífa mig upp úr forapytt fáfræðinnar. Ég hef lesið bækur mér til fróðleiks og lesið fyrirlestra úr háskólanum. Það eitt og sér gerir mig heimskan. Að ég skuli vera svo vitlaus að halda að það gagnist mér eitthvað. Heimurinn virkar þannig að þú ferð á leikskóla, þaðan í barnaskóla og svo í menntaskóla og loks háskóla. Ég samdi vísu um veganesti mitt frá fjölskyldu minni, hún er hér:

Amma sagði farvel frans

þú tekur bara far með ólaskans

Afi sagði ekki neitt

þótti þetta ekki leitt

Mamma drakk sitt brennivín

fannst hún greifynja svaka fín

Ég endaði á götunni

og var húkt á sprautunni

enginn vildi bjarga mér

nema einhver djöflahér.

 

Amma sagði farvel frans

þú ferð aldrei til háskólans.

 

Ég er ekki að gráta en mig þykir þetta skítt. Það er ekki komið vel fram við mann sem er alinn upp á fjöllum og glímir við geðhvörf. Að maðurinn sé í vist með þroskaheftum er áfellisdómur fyrir samfélagið í heild. Það hljóta að vera til úrræði fyrir geðsjúka brjálæðinga sem eru með skálda drauma önnur en að vera vistaðir á Kleppsspítala gegn vilja sínum með langskólagengnum þroskaheftum einstaklingum. Það eru allir gáfaðri en ég.

 

Ég var í amfetamíni og ég sprautaði mig með því. Mig þykir enn gott að fá amfetamín. Það er sagt að ég verði geðveikur á þessu spítti. En fyrstu áhrif eru að ég slaka á. Það hlítur að vera hægt að fá þetta lyf upp á skrifað frá lækni. Ég hef gaman af því að lesa bækur og ég les oft undir áhrifum. Ég á mér draum að vera skáld. Hér á Kleppi hanga ljóð eftir mig á göngum spítalans. En enginn er farinn að sjá snilld ljóða minna.

 

Handritið

Ég lifi í þeirri blekkingu að ég stjórni.

Ég lifi í þeirri blekkingug að ég ráði.

 

Hver skrifar þessa sögu

Hver byggir þetta svið

Hver á handritið.

 

Ég á mér ekki draum um listamannalaun og á ekkert útgefið efni nema á ljóð.is. Ég hef þó lesið upp opinberlega við dræmar undirtektir. Ég sagðist vera hættur að brjótast inn í stofnanir og fyrirtæki og ætlaði framvegis að brjótast inn í huga fólks.

 

 

Bréf frá Hvíta Húsinu undirritað af fyrrum forseta Ameríku Barack Obama.

Ég sendi Hvíta Húsinu bloggið mitt og eitt ljóð. Ljóðið hét JÖKLA ÁRÁS. Það ljóð var tileinkað Donald J Trump. Ég fékk svar bréf undirritað af Barack Obama.

Ég leyfi mér að vitna til þess bréfs með því að afrita það hingað á www.veruleikatekk.blog.is með von um að það hafi áhrif á þau mál sem ég er að reka til að fá að njóta sömu réttinda og aðrir sjálfráða Íslenskir ríkisborgarar.

 

„Thank you for writing.  Serving as President has been the greatest privilege of my life, and messages like yours have motivated and informed me along the way.  We should be proud of what we have accomplished together.

Through trial and triumph, America has always overcome challenges and emerged stronger because we’ve come together as one people.  And our progress depends on folks like you who speak out on issues that matter to them.  I look forward to standing alongside you as a private citizen, working to ensure our Nation lives up to our highest ideals as a beacon of hope and opportunity.“

Sincerely,

Barack Obama

 

Ég er fullur þakklætis að fá þau skilaboð að Barack Obama vilji standa mér jafn sem almennur borgari.